کامران خداپرستی

کدام روایت در مورد نام ISO درست است؟

“نمايندگان ۲۵ كشور كه عمدتا” عضو كميته هماهنگي استاندارد وابسته به سازمان ملل متحد بودند در تاريخ ۱۴ اكتبر ۱۹۴۶ ميلادي برابر با ۲۲ مهر ماه ۱۳۲۵ خورشيدي در لندن گرد هم آمدند و پس از مذاكرات طولاني سرانجام براي تاسيس سازمان بین المللی استاندارد که کوتاه شده عبارت زیر است یعنی International Organization for Standardization  توافق نمودند.

انتخاب نام اين سازمان بر اساس مخفف نام لاتين آن نبوده است زيرا اگر چنين بود مي بايست IOS باشد و درآن صورت مخفف آن در زبانهاي گوناگون تغيير مي كرد در حالي كه در تمامي زبانها اين سازمان همان ISO است. در واقع ریشه‌ی ISO از واژه‌ی یونانی ISOS به معناي مساوي و برابر گرفته شده است كه به صورت پيشوند در بسياري از عبارات همچون ایزوتوپ (ISOTOPE)، ايزوبار(ISOBAR)، ايزو متريك (ISOMETRIC) و … با همان مفهوم برابري و مساوي بودن بكار برده مي شود.”

این روایتی است که شاید شما هم شنیده باشید یا در جایی خوانده باشید. خودم هم این روایت را در برخی نوشته‌هایم به کار برده‌ام یا در کلاس تعریف کرده‌ام.

اگر به وبسایت رسمی ایزو هم مراجعه کنید، همین داستان را در مورد انتخاب نام ایزو، خواهید دید جایی ‌که نوشته شده است:

 ISO is derived from the Greek ‘isos’, meaning equal.

تا اینجا که مشکلی نبود. مشکل از جایی شروع شد که چند سال پیش که می‌خواستم دوره‌ای آموزشی در مورد استانداردها طراحی کنم، در جستجوهایم به یک ایبوک ۸۷ صفحه‌ای در سایت ایزو رسیدم که در سال ۱۹۹۷ به مناسبت ۵۰ سالگی ایزو منتشر شده بود.

اگر در حوزه‌ی استاندارد ایزو کار می‌کنید یا کلا به استانداردسازی و استانداردها علاقه‌مندید، پیشنهاد می‌کنم حتما آن را بخوانید چون به نظرم مطالب دست اول و جالبی در مورد تاریخچه‌ی این استاندارد دارد. از اینجا می ‌توانید دانلودش کنید.

در صفحه‌ی ۲۰ این کتابچه، گفته‌ای از آقای Willy Kuert نقل شده است. ایشان نماینده‌ی سوئیس در کنفرانس ۱۹۴۶ لندن بود که منجر به بنیانگذاری ایزو شد. عین سخن ایشان را بی کم و کاست در زیر آورده‌ام:

The first question that had to be settled in London was that of the name of the new organization. There were different proposals. The English and the Americans wanted “International Standards Coordinating Association”, but we fought against the word “coordinating”. It was too limited. In the end ISO was chosen. I think it is good; it is short. I recently read that the name ISO was chosen because “iso” is a Greek term meaning “equal”. There was no mention of that in London!

نکته اینجاست که هر دو روایت، در وبسایت رسمی ایزو وجود دارند و برای من این پرسش چند ساله، همچنان وجود دارد که کدام روایت درست است؟

نظر شما چیست؟

خروج از نسخه موبایل