یکم در سطح بین‌المللی، به پیشنهاد یونسکو، روز ۵ اکتبر (۱۳ مهر) هر سال به عنوان روز جهانی معلم نامگذاری شده است با این حال در بسیاری از کشورها از جمله ایران در روز متفاوتی جشن گرفته می‌شود. در کشورمان، تصور عمومی و غالب این است که ۱۲ اردیبهشت تنها به خاطر مرتضی مطهری به عنوان «روز معلم» نامگذاری شده و قبل از آن چنین مناسبتی وجود نداشته است؛ حال آن که در ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ خورشیدی در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان، دبیری به نام ابوالحسن خانعلی کشته شد.
یک نکته‌ی دیگر هم این است که در واقع ترور مرتضی مطهری در شامگاه ۱۱ اردیبهشت اتفاق افتاد اما چه شد که یک روز بعد به عنوان روز معلم اعلام شد؟
اگر علاقه‌مند شده‌اید ماجرای این نامگذاری و ارتباطش با پیش از انقلاب را بدانید، لطفا لینک زیر را ببینید.
دوم همه می‌دانیم که خیلی از روزها و مناسبتها در حقیقت بهانه‌ای هستند برای یادآوری.
یکی از این روزها اختصاص یافته به نکوداشت کسی که…
در کنار آموزش، به شكوفا كردن و گسترش دادن توانمنديها هم می‌اندیشد.
بخشنده است و از رشد و پیشرفت شاگردانش، لذت می‌برد.
کمک می‌کند که شاگردانش دانش را درک کنند و کشف نمایند.
تدریسش، پلکانی می‌سازد برای دیدن بهتر دنیا.
به شاگردانش نشان می‌دهد که کجا را نگاه کنند اما به آنها نمی‌گوید که چه ببینند.
شاید شاگردانش کمتر به یاد آورند که او به آنها چه آموخته، اما هرگز از یاد نخواهند برد که چقدر آنها را دوست داشته است.
سپاس از چنین معلمی.
روزت فرخنده و همواره گرامی.