- در کیبورد کامپیوتر، کلید کنترل که زیرکلید شیفت قرار دارد و با Ctrl مشخص می‌شود به تنهایی کاربردی ندارد و همراه با دیگر کلیدها استفاده می‌شود. کلید کنترل وقتی با کلیدهای دیگر به کار می‌رود استفاده‌های متفاوت و جالبی پیدا می‌کند که باعث افزایش سرعت عمل می‌شود. به عنوان مثال اگر به طور همزمان K و Ctrl را بفشاریم، پیوند به بیرون (hyperlink) یا همان لینک دادن، به آسانی، انجام خواهد شد.
- دوستان و آشنایانم رویکردم را نسبت به دنیای آنلاین می‌دانند (مینیمالیسم دیجیتال) بنابراین تلاشم برای ایجاد بستر ارتباطات چهره به چهره و پیوندهای فردی رو در رو، که در ادامه به آن می‌پردازم، برایشان عجیب نخواهد بود.
- اتفاقی که کوشش می‌کنم به‌طور منظم رخ دهد این است که یک گردهم‌آیی ماهانه‌ی علمی داشته باشیم به این‌ترتیب که در یک آدینه (جمعه) از هر ماه از ساعت ۱۷ تا ۱۹ همدیگر را ببینیم. هر‌کس در حوزه‌ای، تجربه و دانشی دارد و چه‌بسا این رخداد سبب شود دو نفر که تاکنون همدیگر را ندیده‌اند بتوانند زمینه‌ی علمی مشترکی یافته و در موردش گفتوگو کنند. عبارت زیر آنچه در ذهنم می‌گذرد را خلاصه می‌کند:
One-on-one or small group knowledge-sharing conversations
- هر بار از دو دوست باتجربه و متخصص در حوزه‌ي علم و مهندسي مواد خواهش خواهم کرد که لطف کنند و در جمع ما باشند و بدون هیچ تشریفاتی، به پرسشی پاسخ گویند یا علاقه‌مندی را راهنمایی کنند تا مشکلی حل شود و یا فرد دیگری را معرفی کنند تا چراغ امیدی برای برطرف شدن یک مشکل روشن گردد. هر بار پیش از هر گردهمایی، نام این دو بزرگوار و زمینه‌ی فعالیتشان را خدمتتان اطلاع‌رسانی خواهم کرد.
- اگر ماموریتی برای این گردهم‌آیی ماهانه متصور باشم همانا آموزش از طریق گفتوگو، کمک‌کردن به یکدیگر برای یادگیری بیشتر، تسهیل ارتباط با متخصصان باتجربه و رخ دادن اتفاقات خوب دیگریست که الان چیزی در موردشان نمی‌دانم. چه نیکوست اگر این رویداد نقشی همانند «کنترل کی» Ctrl-K اما در دنیای واقعی داشته باشد. هر فرد که صحبتهای فرد مقابلش را می‌شنود و سعی در کمک به او دارد، در حقیقت، از گنجینه‌ی دانش و تجربه و اعتبارش می‌بخشد. هر بخششی، ارزش‌آفرین است و بخشندگی در جامعه را بیشتر کرده و آن را به هنجار قوی‌تر و بارزتری تبدیل می‌کند. به امید روزی که بتوانیم دیدمان را به بخشندگی تغییر دهیم و همان‌طور که امانوئل کانت گفته، بخشش را از باران و خورشید بیاموزیم که بارش و تابششان را به همه ارزانی می‌دارند.
- حضور در این رویداد ماهانه‌ی رایگان، آسان است، نه نیازی به ثبت‌نام و ارسال ایمیل است و نه هیچ کار دیگری. فقط در روز و ساعت مقرر باید خودتان را به قرار برسانید.
- قصدم از انتخاب یک مکان عمومی برای این گردهمایی (پارک یا کافه یا …) این است تا فارغ از تشریفات دست و پاگیر مرسوم، در محیطی آرام، بدون جستن هیچ آداب و ترتیبی، به قول شاعر: «هرچه می‌خواهد دل تنگ»، گفته شود. باور کنید دانش‌آموختن حتما نباید روی وایت‌برد یک کلاس یا در اسلایدهای یک سالن تاریک اتفاق بیفتد. با یک دفترچه‌ی کوچک و یک قلم هم می‌توان یک گفت‌وگوی علمی جدی را پیش برد و با یک تماس تلفنی کوتاه با دوست دیگری، گره از مشکلی باز کرد. سعی خواهم کرد قرارها در مکانی باشد که ترجیحا به میادین اصلی تهران نزدیک بوده و نیز دسترسی‌های مناسبی به وسایل نقلیه‌ی عمومی و نیز امکان پارک خودروی شخصی، داشته باشد تا علاقه‌مندان از چهارگوشه‌ی تهران بتوانند خود را به آن برسانند.
- جرقه‌ی اولیه‌ی این موضوع ۵ سال پیش و هنگام مطالعه‌ی یک مجله زده شد. در آنجا بروشور یک کنفرانس چاپ شده بود که وقتی داشتم فهرست برنامه‌ها را مرور می‌کردم چشمم به واژه‌ای ناآشنا افتاد: Brain date. پیش از این فرار مغزها را شنیده بودم (Brain drain) اما این یکی را نه. اگر یک نقطه به فرار مغزها اضافه کنیم می‌شود قرار مغزها که ترجمه‌ی کلمه به کلمه‌ی Brain date است اما خودم آن را نمی‌پسندم. اگر پیشنهادی برای نامگذاری این قرارهای علمی ماهانه دارید، بفرمایید.
- چند سال پیش تلاشی آغاز شد به نام ره‌آورد (جزئیاتش را در اینجا نوشته‌ام) که پس از چندبار برگزاری، به دلایلی متوقف ماند و ادامه پیدا نکرد اگرچه بسیار امیدوارم زمانی از پی گرفته شود. در معرفی ره‌آورد متنی نوشته بودم که دوست دارم آن را برای این رویداد ماهانه هم تکرار کنم و آرزوی محقق شدنش را داشته باشم:
- … دلم روشن است كه ره‌آورد مي‌تواند سهمي كوچك داشته باشد در: شناساندن و ارتقا جايگاه علم و مهندسي مواد در كشور، ايجاد بستري براي ديده شدن متخصصان سرآمد و جوان اين حوزه، ترويج فرهنگ به اشتراك گذاشتن آموخته‌ها، افزايش دانش و بينش علاقه‌مندان، گسترش روحيه‌‌ی دانشجويي و دانش‌پژوهي، انتقال تجارب صاحب‌نظران به نسل جوان‌تر، ايجاد انگيزه در جوانان امروز براي تكاپويي تازه، سرزنده شدن و كيف كردن با علم و علم‌ورزي، كاهش فاصله‌ي ميان جامعه‌ي علمي و مردم، رسيدن به مفهوم علم براي زندگي، منزوي نشدن نخبگان و به نظرم از همه مهم‌تر، زنده نگه‌داشتن اميد در روزگاري كه انگار آسمان و زمين، دست به دست هم داده‌اند تا نااميدت كنند.
چنين باد و چنين باد.
به‌روزرسانی
نخستین گردهم‌آیی علمی به تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۴۰۲ در آمفی‌تاتر پارک لاله برگزار شد.
بسیار عالی . ایده نابی است.
سپاس از شما. جایی میخواندم:
«مهم نیست ایده از کجا میآید، مهم این است که به کجا می‌رود.»
امیدوارم مفید باشد.