سه سال پیش مورد لطف دوستی ارجمند قرار گرفتم و ایشان کتابی را که از خاطرات پدر بزرگوارشان به رشتهی تحریر درآورده بودند، مرحمت کردند.
کتاب آتش عشق داستان نسل با انگیزهی میهندوستی را روایت میکند که با وجود امکانات شهرهای بزرگ یا خارج از کشور، با از خود گذشتگی در دوردستترین و محرومترین مناطق این مرز و بوم، کار کردند و ساختند و یادگارهای سترگی را بر جای گذاشتند.
کوشش وهاب راستار برای زنده نگهداشتن خاطرات پدر و آشناکردن نسل جوان با آنچه بزرگان انجام دادهاند، شایستهی سپاسداری بسیار است.
ازآنجاییکه این کتاب دارای نکات بسیار ارزنده و آموزندهایست، کاش وهاب عزیز بخشهایی از آن را در لینکدین قرار میداد تا همگان با ستارگانی که در آسمان صنعت ایرانزمین خوش درخشیدهاند و با مدیریت خلاقانه و کاردانی و لیاقت و تلاش خستگیناپذیرشان بر انبوه مشکلات غلبه نمودهاند، آشنا شوند.
پس از خواندن این کتاب دریافتم که نام نیک و خدمات درخشان نامآورانی چون خلیل راستار هرگز از خاطرهها زدوده نخواهد شد.
برای وهاب راستار عزیز و پدر گرانقدرشان بهترینها را آرزومندم.