در اینترنت به‌دنبال یک کلیدواژه می‌گشتم که یکی از نتایج جستجو، مطلب زیر بود.
“در ماشین سازی اراک دانشگاه شریف چند دوره کارشناسی ارشد برگزار کرد در این ارتباط من هفته ای یک بار به اراک می رفتم و درس فولادسازی می دادم. در یکی از جلسات من اثر وجود ناخالصی ها (آخال ها ) در کیفیت قطعات ریخته گی فولادی را درس می دادم و اشاره کردم که در فولادها سه نوع آخال وجود دارد. نوع یک که ناخالصی ها کروی بوده و بین دانه ها قرار دارد مطلوب ترین ناخالصی ها بوده و دو نوع دیگر که مرز دانه ای هستند نا مطلوب می باشند. در مورد فولادهای ضد زنگ برای ایجاد ناخالصی های نوع اول بایستی به جای اکسیژن زدایی توسط آلومینیوم از کلسیم سیلیساید استفاده شود. مهندسین خیلی خوشحال شدند و گفتند به زودی کلسیم سیلیساید را جایگزین آلومینیوم خواهیم کرد. یکی از روزها من با یکی از مهندسان که فارغ التحصیل دانشگاه شریف و مدیر کارگاه ریخته گری بود در کارگاه قدم می زدیم. در انتهای کارگاه انبار مواد اولیه تولید بود. ما وارد انبار شدیم توجه من به بشکه های زیادی شد که روی آن نوشته شده بود کلسیم سیلیساید. به همراهم گفتم شما این همه کلسیم سیلیساید دارید چرا از آنها در تولید فولادهای ضد زنگ خود استفاده نمی کنید. او پاسخ داد ما کاربرد این ماده را نمی دانستیم. معلوم شد کارشناسان روسی که ماشین سازی اراک را ایجاد کرده بودند فکر همه چیز را نموده فقط آموزش های لازم را به مهندسین ایرانی نداده بودند. اهمیت آموزش را در تولید هرگز نبایستی فراموش شود. این واقعه در چند کارخانه دیگر کشورمان اتفاق افتاد که با تذکر من مسئله حل شد.“
من هم مثل شما پس از خواندن این مطلب کنجکاو شدم تا بدانم نویسنده‌ی این سطور کیست که به وبسایتی رسیدم به نام یادگار عمر متعلق به استاد پرویز دوامی.
من ایشان را از نزدیک ندیده‌ام اما مانند بسیاری از متالورژهای دیگر، نامشان را با مرکز پژوهش متالورژی رازی به خاطر می‌آورم.
از یکسو خرسندم که خاطراتشان از دانشگاه شریف و صنعت کشور را در وبسایتشان به یادگار گذاشته‌اند که بی‌گمان چراغی فرا راه مهندسان و مدرسان جوان خواهد بود و از سوی دیگر در شگفتم که چرا با وجود اینکه بیش از یکسال از راه‌اندازی وبسایتشان گذشته است، کوششی درخور از سوی همکاران و دانشجویانشان برای معرفی این وبسایت در فضاهای تخصصی (مانند لینکدین) صورت نگرفته است.
من پیش از این مقالاتی از ایشان را در فصلنامه‌ی آموزش مهندسی ایران خوانده بودم و این‌بار خواندن خاطراتشان از دوران کودکی و دانشگاه و صنعت برایم جالب و آموزنده بود و پیشنهاد می‌کنم کسانی که در حوزه‌ی متالورژی و مواد فعالیت می‌کنند، این خاطرات را در لینک زیر ببینند.
یادگار عمر- وبسایت دکتر پرویز دوامی
برای استاد پرویز دوامی، تندرستی و بهروزی آرزومندم.