دانشکده های داشگاه شیراز بسیار پراکنده هستند مثلا دانشکده ی مهندسی شماره ۱ در میدان نمازی و شماره ۲ در خیابان ملاصدراست. دانشکده ی کشاورزی و دانشکده ی دامپزشکی در مکانی به نام باجگاه واقع شده اند که تا دروازه قرآن شیراز ۱۲ کیلومتر فاصله دارد. دانشکده ی علوم سالها در کنار حافظیه بود که چند سالیست به میدان ارم منتقل شده است. دانشکده ی پزشکی در خیابان زند است.
در طرح اولیه قرار بود که تمام دانشکده ها و خوابگاه ها به بالای تپه ی ارم منتقل شوند و اصطلاحآ یک کمپوس یا شهر دانشگاهی ایجاد شود. حتی شنیده بودم که می خواستند تونلی از دل یک کوه که مابین باجگاه و تپه های ارم است ایجاد کنند تا دیگر نیازی به طی کردن فاصله ای طولانی برای رسیدن به دانشکده‌ی کشاورزی نباشد.
در بالای تپه ارم، ساخت کتابخانه ی منطقه ای علوم و تکنولوژی هم پیش بینی شده بود وتا جایی که می دانم قرار بود خوابگاه ها و دانشکده ها مانند اشعه های خورشید دور این کتابخانه ساخته شوند که این پروژه مصادف با سال ۵۷ شد و نیمه کاره ماند و فقط کتابخانه و ۲ خوابگاه مفتح و دستغیب در اواخر دهه ی شصت، تجهیز شدند.
خوابگاه مفتح با قدمت بیش از سی سال، یکی از بزرگ‌ترین خوابگاه‌های دانشجویی کشور است که دارای ۴بلوک و ۱۳ طبقه و ۷۰۰ اتاق است.
من از ۷۱ تا ۷۴ ساکن اتاق ۱۲۲۱ خوابگاه مفتح بودم که به آن می گفتم قدر مطلق ۲۲ و برای درس خواندن گاهی به طبقه ۱۳ که به قرائتخانه موسوم بود می رفتم. خاطراتم از خوابگاه را باید در مجال مناسبی بنویسم .
در فاصله ی نسبتا کمی از این دو خوابگاه، نخستین رصدخانه پس از رصدخانه مراغه (قرن هشتم هجری) که در ایران تأسیس شد هم قرار داشت به نام رصدخانه ابوریحان بیرونی که در سال ۱۳۵۵ به بهره برداری رسید و زیر نظر دانشکده علوم دانشگاه شیراز اداره می شود. یادم هست که همیشه وقتی با اتوبوس از پایین تپه به سمت خوابگاه می‌رفتم بخشی از رصدخانه را می دیدم و این حسرت برایم باقی مانده است که هیچگاه نشد از نزدیک ببینمش.
این را هم بگویم که طراح و معمار خوابگاه تپه ی ارم همان کسی است که برجهای دوقلوی نیویورک را طراحی کرده بود یعنی مینورو یاماساکی.
دراینجا ماکت پروژه ی اصلی را می توانید ببینید.
کلیپ زیر کوتاه است اما برای من و هر کس در آن خوابگاه‌ها بوده، بسیار خاطره‌انگیز
