حساسیت (آلرژی) به جواهرات یکی از مشکلات شایع پوستی است که بسیاری از افراد به ویژه بانوان را درگیر می‌کند. این حساسیت به دلیل واکنش بدن به برخی فلزات موجود در جواهرات (بویژه نیکل) ایجاد شده و باعث خارش، قرمزی، التهاب و یا حتی تاول‌های دردناک می‌شود.
هنگامی که بخشی از بدن به طور پیوسته در تماس با نیکل باشد، عرق کردن می‌تواند یون‌های نیکل را آزاد کرده که توسط پوست جذب می‌شوند. آن ناحیه از پوست می‌تواند به راحتی تحریک شود و مستعد واکنش آلرژیک باشد. این پدیده Allergic Contact Dermatitis (ACD) نامیده می‌شود، اما به صورت عامیانه به آن آلرژی نیکل یا حساسیت به نیکل نیز می گویند.
تخمین زده می‌شود که آلرژی نیکل ۴٪ از مردان و ۱۶٪ از بانوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنان بیشتری نسبت به مردان به نیکل حساسیت دارند که احتمالاً به دلیل سوراخ کردن گوش‌هایشان است.
از آنجایی که جواهرات بدلی معمولاً از فلزات ارزان قیمت ساخته شده و با نیکل آبکاری می‌شوند، این حساسیت زمانی ایجاد می شود که پوست در تماس با ساعت‌های آبکاری شده با نیکل، وسایلی مانند قلاب لباس، گیره، زیپ و انواع بدلیجات باشد.
چنین محصولاتی باید از مقررات خاصی پیروی کنند که محدودیت‌هایی را برای میزان نیکل آزاد شده از وسایلی که قرار است در تماس مستقیم و طولانی مدت با پوست قرار گیرند (مانند پشت ساعت) وضع می‌کنند.
اتحادیه ی اروپا لیستی از استانداردهای مرتبط را اعلام کرده است که عبارتند از:
EN 12472
EN 1811
EN 16128
این الزام وجود دارد که نیکل آزاد شده پس از دو سال استفاده ی عادی، نباید از نیم میکروگرم بر سانتی‌متر مربع در هفته تجاوز کند.
طلای زرد، طلای رزگلد و پلاتین، گزینه‌های بدون نیکل و ایمن برای استفاده‌کنندگان از جواهرات هستند. با این حال، طلای سفید ممکن است حاوی نیکل (تا 10٪) باشد و باعث واکنش آلرژیک شود.
اگر دوست دارید در این مورد بیشتر بدانید، لینک زیر را ببینید.
Preventing nickel allergy using various topcoats for decorative items
